Nadat de reis op 15 december niet door kon gaan omdat het schip niet voer vanwege een decemberstorm, zijn we dan toch op 5 februari vertrokken richting Cuxhaven, om de volgende dag met MS Funny Girl naar Helgoland te vertrekken mét in de fotorugzak m’n nieuwe aanwinst, de Canon 100-400 II. Dubbel joepie! Het was een heerlijke reis met gezellige mensen, prachtige zon, een flinke bries en een tikkie motregen. Al die verschillende soorten licht zijn goed zichtbaar op de foto’s. Wat een verschil maakt dat in zo’n weekend. Er was van alles te zien en te fotograferen want er waren genoeg zeehonden, zeehondenpups, scholeksters, strandlopers, schapen, kraaien, alken en… een paar jan-van-genten op Lange Anna, alhoewel het daar door een fikse storm op zaterdag nauwelijks lukte stil te blijven staan om plaatjes te schieten terwijl ze voor de hoge rode rotsen aan de westzijde van Helgoland scheerden. Wat waren we blij dat we die op de valreep nog zagen!
Meer foto’s van de zeehondenpups en strandlopers vind je in het portfolio »
Zeehondenpups op Düne
Aangezien we pas weken later dan eigenlijk de bedoeling was op Düne aankwamen, waren de zeehondenpups allemaal al geboren en hun karakteristieke witte zeehondenvelletje was al langzamerhand donker aan het worden. Gezoogd werden ze natuurlijk nog wel, het was dan ook goed oppassen dat we, terwijl we over het brede strand liepen, niet in de weg van de zeehondenmoeder- en pup liepen. Gelukkig waren er toch nog een boel pups licht van kleur en lekker bol van de moedermelk, voordat ze over een paar weken moeten beginnen hun eigen maaltje vis te scoren. De zeehondenpups die daar al aan toe waren waren een stuk slanker! Het was zo fijn om weer op Düne over het strand te zwalken, zo tussen de vogels en de dieren. Het voelt een beetje als thuiskomen. Door het slechtere weer op zaterdag was het ongelooflijk rustig en waande je je bijna alleen daar. Heerlijk!
Met het sloepje van Helgoland naar Düne
Schaapsherder op Helgoland
Op Lange Anna waaide het echt behoorlijk en wel zo hard dat de schapen die op het westelijke punt van Helgoland grazen er bijna last van leken te hebben. Wij hadden in ieder geval behoorlijk moeite met ten eerste op de been blijven en dan ook nog eens je camera een beetje stil te houden. De schaapsherder introduceerde ons aan Nina, zijn lievelingsschaap die blijkbaar al ettelijke malen in films en op tv is verschenen. De rest van de kudde staat dag en nacht buiten, maar Nina staat ’s nachts lekker op stal. Mooi is ze hè 🙂
